Ο κύριος Παπανδρέου, ενώ υποσχέθηκε σήμερα διάλογο για τον εξανθρωπισμό των εργασιακών σχέσεων, δεν έκανε καμιά αυτοκριτική για τους εργασιακούς νόμους της περιόδου κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-Σημίτη, που θεσμοθέτησαν τον απάνθρωπο χαρακτήρα τους. Επίσης, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, ο κύριος Παπανδρέου δεν δεσμεύεται για την κατάργηση αυτών των νόμων, ούτε καν του νόμου 2956/2001 που θεσμοθέτησε την ενοικίαση των εργαζομένων, λες και οι άνθρωποι είναι ποδήλατα, μηχανάκια, μαγαζιά ή σπίτια προς ενοικίαση.

Τα ερωτήματα προς τον κύριο Παπανδρέου είναι αν αποτελούν ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις η ενοικίαση εργαζομένων, η επιδότηση από τους φορολογούμενους των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών των νέων εργαζομένων για να απολύονται οι παλιότεροι, η προσφορά με χρηματοδότηση από τον ΟΑΕΔ σε μεγάλες επιχειρήσεις δωρεάν εργατικής δύναμης χιλιάδων ανθρώπων μέσω της διατήρησης των stage στον ιδιωτικό τομέα.

Επιπλέον, απʼ όσα λέει για τα stage ο κύριος Παπανδρέου μας δημιουργείται μια εύλογη απορία: Θεωρεί τα stage απάνθρωπα στον δημόσιο τομέα και «εξανθρωπισμένα» στον ιδιωτικό, όπου εξήγγειλε τη διατήρησή τους;

Όσο για τον κ. Καραμανλή, όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις, δεν έχουμε κανένα ιδιαίτερο σχόλιο. Τα είπε όλα μόνος του – ζητάει δηλαδή την ψήφο των εργαζόμενων για να διαλύσει ό,τι απέμεινε όρθιο από τις εργασιακές σχέσεις.

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι οι εργασιακές σχέσεις δεν εξανθρωπίζονται με ατέρμονους διαλόγους με αυτούς τις απορύθμισαν, αλλά με κατάργηση των νόμων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που θεσμοθέτησαν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, και με πολιτικές που ενισχύουν την πλήρη, σταθερή, ποιοτική και ασφαλισμένη εργασία.