δείτε τα βίντεο της συνέντευξης

ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ Όπως θα ξέρετε το προηγούμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο, αλλά και εκτός Κοινοβουλίου είχε ασχοληθεί πάρα πολύ με τα ζητήματα των εξοπλισμών, της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής. Μάλιστα το ζήτημα της μείωσης των στρατιωτικών δαπανών, ήταν και παραμένει κεντρικό ζήτημα της πολιτικής του. Λογικό είναι, λοιπόν, και στην προεκλογική περίοδο να μιλήσουμε γιʼ αυτά τα πράγματα και να σας παρουσιάσουμε τις θέσεις μας για τους εξοπλισμούς, την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Για να δούμε πόσο σημαντικά είναι αυτά τα πράγματα, αναφέρω ένα μόνο πράγμα. Θα ξέρετε την ανακοίνωση του Προέδρου των ΗΠΑ για την αναστολή του αντιπυραυλικού του προγράμματος, που είναι βέβαια θετική εξέλιξη, όμως αυτό συνοδεύεται με την ενίσχυση του προγράμματος Αιγίς, το οποίο πιθανόν να μεταφερθεί στο Αιγαίο, πράγμα που καταλαβαίνετε πόσο δύσκολες θα κάνει στο μέλλον τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πεδίον δόξης λαμπρόν για αναλυτές διεθνών σχέσεων, αλλά και πολύ δύσκολο για την εξωτερική πολιτική. Για τις θέσεις, λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ γιʼ αυτά τα ζητήματα θα μιλήσουν ο Γ. Μπανιάς, ο οποίος στην παρελθούσα Βουλή χειρίστηκε εκ μέρους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ την Άμυνα και την Εξωτερική Πολιτική και ο Ν. Χουντής, ο ευρωβουλευτής μας, ο οποίος εκ της θέσεώς του αλλά και όχι μόνο ασχολείται με αυτά τα ζητήματα. Κατόπιν θα απαντήσουν στις ερωτήσεις σας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΑΣ: Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, θα έρθει μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος, όχι μόνο για τους εργαζόμενους, εξαιτίας της λιτότητας, εξαιτίας της ανεργίας ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τους νέους, αλλά για τα ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής. Και γιατί έχουν συσσωρευτεί στο παρελθόν πολλά τέτοια προβλήματα και εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουμε εξελίξεις που θα επηρεάσουν δυσμενώς τα προβλήματα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Η εξωτερική και αμυντική πολιτική της Ελλάδας τα τελευταία 20 χρόνια χαρακτηρίζεται από την προσαρμογή της στις ανάγκες και τα δόγματα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων. Η Ελλάδα παρακολουθεί στενά και συμμορφώνεται με την επεκτατική πολιτική των ΗΠΑ, που επίσης την παρακολουθούν και οι μεγάλες δυνάμεις, ιδιαίτερα της Ε.Ε.. αλλά και του ΝΑΤΟ.

Έχει δηλαδή η Ελλάδα προσαρμοστεί σε αυτή την πολιτική και από αυτή την άποψη, οι δαπάνες και οι εξοπλισμοί και οι αμυντικές δαπάνες, όπως τις ονομάζουν, κατά ένα τρόπο εξωραϊστικό θα έλεγα, είναι προσαρμοσμένες σε αυτές τις επιλογές.

Αυτές οι επιλογές σφραγίζουν και την πολιτική στον τομέα της άμυνας. Η Ελλάδα συμμετείχε ενεργά στη διαμόρφωση, αυτού που ονομάζουμε «νέο δόγμα για το ΝΑΤΟ». Αντί να διαλυθεί το ΝΑΤΟ, όπως έλεγαν παλιά: «όταν θα διαλυθεί το Σύμφωνο της Βαρσοβίας θα διαλυθεί και το Σύμφωνο του ΝΑΤΟ», σήμερα το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει αναβαθμισμένο ρόλο και γίνεται ουσιαστικά ο παγκόσμιος χωροφύλακας. Και η Ελλάδα συμμετέχει με τον ένα ή το άλλο τρόπο σε όλες τις ενέργειες, που είναι κατά τη γνώμη μας, ενέργειες επεκτατικού χαρακτήρα.

Πρέπει να σας πω ότι στη Βουλή τα δυο τελευταία χρόνια από τις εκλογές του 2007 έως σήμερα, όλα σχεδόν τα νομοσχέδια που ήρθαν στον τομέα αυτό, της άμυνας και της εξωτερικής μας πολιτικής, όχι μόνο στη Βουλή αλλά και στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, αφορούσαν ουσιαστικά την έγκριση είτε της συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτές τις επεκτατικές, επεμβατικές ενέργειες του ΝΑΤΟ, σε ξένες χώρες είτε και την έγκριση και υπογραφή της Ελλάδας Συνθηκών που αφορούσαν και την ένταξη νέων χωρών, στο ΝΑΤΟ, όπως είναι μερικές από τις γειτονικές μας βαλκανικές χώρες, ή από τις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.

Σε αυτή την περίοδο την ένταξη της Ελλάδας σε αυτή τη συμμαχία της νέας τάξης πραγμάτων την υπηρέτησαν και οι που στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ. Εμείς παρουσιάσαμε στη Βουλή την αεροπορική άσκηση Glorian Spartan, όπως λεγόταν, πέρυσι το καλοκαίρι, που ήταν μια πρόβα επίθεσης κατά του Ιράν. Ήταν στο πλαίσιο της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ Όταν ρωτήσαμε, κατʼ επανάληψη στην βουλή, τον Υπουργού Εθνικής Άμυνας η απάντησή του ήταν ότι ήταν απόρρητη αυτή η συμφωνία, και δεν μπορεί να κατατεθεί στη Βουλή. Εκείνη την ίδια περίοδο είχαμε την επίθεση του Ισραήλ, την βάρβαρη επέμβαση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, στη ΔΕΘ είπε ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. μείωσε τις στρατιωτικές δαπάνες. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο προϋπολογισμός του ΥΠΕΘΑ του 2009 είναι αυξημένος κατά περίπου 4,2% σε σύγκριση με το 2008. Από τα 4,1 δις ευρώ σε 4,3 δις. και σε αυτά δεν υπολογίζονται κάποιες άλλες δαπάνες που κατά τη δική μας εκτίμηση είναι στρατιωτικές δαπάνες, αλλά στοιχεία αρνήθηκαν να δώσει και σε αυτό το θέμα ο υπουργός Άμυνας στη Βουλή, ανεβάζουν τον προϋπολογισμό για τα ζητήματα της Άμυνας και των στρατιωτικών δαπανών στο 6% περίπου του προϋπολογισμού του κράτους.

Εμείς πιστεύουμε ότι οι αμυντικές δαπάνες πρέπει να επανεξεταστούν από μηδενική βάση. Πρέπει να δούμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες σήμερα, με βάση το διεθνές πλαίσιο, και να ξεκινήσουμε από αυτό που αποτελεί για εμάς κεντρική μας επιδίωξη την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις επεκτατικές ενέργειες των ΗΠΑ, της Ε.Ε. που έχουν ως αιχμή του δόρατος σήμερα του ΝΑΤΟ, με τον νέο παγκόσμιο ρόλο που έχει αναλάβει. Η δική μας πρόταση είναι να διαλυθεί το ΝΑΤΟ, δεν χρειάζεται σήμερα το ΝΑΤΟ. Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Και κεντρικό μας σύνθημα είναι «κανένας έλληνας στρατιώτης έξω από τα σύνορα της Ελλάδας διότι θεωρούμε ότι η συμμετοχή της Ελλάδας σε επεκτατικές ενέργειες είναι απαράδεκτες στη σημερινή φάση και με βάση τις ανάγκες της χώρας μας.

Σε ότι αφορά το ΠΑΣΟΚ δεν έχει, όπως μας λέει, νέα στρατηγική. Εκτιμούμε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία νέας στρατηγικής στο ΠΑΣΟΚ, στο πρόγραμμά του ούτε διατυπώθηκαν την περίοδο αυτή που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε κάθε τι που σχετίζεται με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς της Ελλάδας, όλα εκείνα τα ζητήματα, που δένουν περισσότερο στενά την Ελλάδα με το ΝΑΤΟ και με τις επεκτατικές, επεμβατικές βλέψεις και ενέργειες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί και ψήφισε τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, που στο άρθρο 42 επιβάλει διαρκή αύξηση των εξοπλισμών των χωρών που μετέχουν στην Ε.Ε. και επιβάλλει όρους και τρόπους, ώστε να ελέγχεται αυτή η κλιμάκωση των στρατιωτικών δαπανών. Το ΠΑΣΟΚ την ψήφισε αυτή την Συνθήκη. Ζήτησε απλώς δημοψήφισμα, όχι για να καταψηφιστεί, αλλά η εισαγωγή του ήταν να ψηφιστεί αυτή η Συνθήκη. Επειδή έχει γίνει κάποια παρεξήγηση ότι το ΠΑΣΟΚ ζήτησε δημοψήφισμα γιʼ αυτό το ζήτημα, για να μην εγκριθεί η Συνθήκη. Ζήτησε δημοψήφισμα για να ψηφιστεί αυτή η Συνθήκη αλλά για να βρει ευκαιρία να μιλήσει αναλυτικότερα για τις δικές του θέσεις.

Έτσι, λοιπόν, εμείς πιστεύουμε ότι η ακρογωνιαία λίθος της πολιτικής της Ελλάδας θα πρέπει να είναι πολιτική φιλίας, ειρήνης και καλής γειτονίας με τους άλλους λαούς. Η αποδέσμευσή της από τις επεμβατικές, επεκτατικές στρατιωτικές διαθέσεις των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Έτσι ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να υπάρξουν κονδύλια, να εξοικονομηθούν κονδύλια – γιατί μας ρωτούν συνέχεια κατά την προεκλογική περίοδο και την περίοδο που πέρασε μέσα στη Βουλή - από πού μπορούν να εξοικονομηθούν κονδύλια για να υπάρξει μια διαφορετική κοινωνική πολιτική. Πολιτική για να μειωθεί η ανεργία και να βρεθούν νέες θέσεις εργασίας, για τα ζητήματα της παιδείας, για τα ζητήματα της υγείας, για τα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλειας. Μια πηγή, λοιπόν, εξοικονόμησης χρημάτων, πολλών πόρων που μπορούν να διατεθούν για κοινωνικούς τομείς είναι η μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών της χώρας μας. Υπολογίζουμε ότι με μια άλλη πολιτική μπορούν να διαμορφωθούν και νέες σχέσεις μεταξύ των χωρών. Να θυμίσω ότι παλιά δικαιολογούσαμε τις αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες γιατί υπήρχε ο εκ Βορρά κίνδυνος. Σήμερα μιλάμε για τον εξ Ανατολών κίνδυνο. Και συνεχώς κλιμακώνουν τους εξοπλισμούς και η Ελλάδα και η Τουρκία. Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά σίγουρα αυτά δεν μπορούν να λυθούν, αντίθετα επιδεινώνονται με το να κλιμακώνουμε τους εξοπλισμούς. Η κλιμάκωση των εξοπλισμών ωφελεί μόνον εκείνους που παράγουν όπλα στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Αγγλία, ενδεχομένως άλλες χώρες, κυρίως αυτές που είναι προμηθευτές όπλων. Και αυτές οι χώρες παρεμβαίνουν και με τη γενικότερη στρατηγική τους και με τη συγκεκριμένη πολιτική τους στην δική μας περιοχή, για να υπάρξει μόνιμα η ένταση μεταξύ των γειτονικών χωρών. Από αυτή την άποψη εμείς πιστεύουμε σε μια ριζικά διαφορετική πολιτική.

Ν. ΧΟΥΝΤΗΣ: Η σημερινή παρουσίαση των θέσεών μας είναι στη σειρά των θέσεων των προγραμματικών που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Όμως θέλω να πω ότι δεν είναι ξεχωριστές παρουσιάσεις, αλλά είναι ουσιαστικά πλευρές ενός συνεκτικού προγράμματος για μια εναλλακτική πορεία του τόπου.

Δεύτερον. Τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που συνδέονται ασφαλώς με τις στρατιωτικές δαπάνες για την άμυνα σε παλαιότερες πρόωρες εκλογές είχαν χρησιμοποιηθεί προσχηματικά ως λόγος των πρόωρων εκλογών. Σήμερα η πρόωρη εκλογική αναμέτρηση έγινε με βάση τα οικονομικά ζητήματα. Επομένως κατά τη γνώμη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ θέλουν τα ζητήματα αυτά να μένουν χαμηλά στην ατζέντα της προεκλογικής αντιπαράθεσης.

Εμείς πιστεύουμε το αντίθετο, γιατί το ζήτημα των στρατιωτικών δαπανών, μιας διαφορετικής διάρθρωσης των δαπανών, η αύξηση των κοινωνικών δαπανών, όπως ξέρετε είναι κεντρικό θέμα, αν δεχθεί κανείς ότι συζητάμε στο πλαίσιο της κρίσης τα ζητήματα της οικονομίας.

Απλό παράδειγμα. Για όποιον κάνει, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, προτάσεις για αύξηση των μισθών, για αύξηση των κοινωνικών υπηρεσιών, για αύξηση των κοινωνικών δαπανών, το ερώτημα που τίθεται είναι και πού θα βρείτε τα λεφτά; Στο ερώτημα λοιπόν αυτό, ανάμεσα στʼ άλλα, εμείς απαντάμε, δραστική μείωση των αμυντικών δαπανών.

Επομένως είμαστε στην καρδιά του προβλήματος, αν σημειώσει κανείς ότι ανάμεσα στα προβλήματα που έχει η ελληνική οικονομία είναι το υπέρογκο δημόσιο χρέος, στο οποίο έχουν συμβάλει σημαντικότατα λόγω του αυξημένου ποσοστού-όπως θα δείτε στα στοιχεία και όπως τα ξέρετε- των στρατιωτικών δαπανών. Και δεύτερη πτυχή, γιατί το ζήτημα των οικονομικών είναι και ζήτημα διαπλοκής, διαφθοράς και διασπάθισης -και εδώ είναι γνωστό και το έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές- ότι η υπόθεση των στρατιωτικών προμηθειών, που γίνεται με αδιαφανείς όρους, με όρους διαπλοκής, θερμοκήπιο σκανδάλων και τα συμπαραμαρτούντα, αποτελεί κι αυτό μια παθολογία που δεν επιτρέπει την άσκηση μιας διαφορετικής πολιτικής με δημοκρατία και με εξορθολογισμό των δαπανών του κράτους.

Άρα βρισκόμαστε στην κεντρική ατζέντα συζητώντας αυτά τα ζητήματα και όχι έξω απ΄αυτήν.

Τρίτον. Όσοι θεωρούν ότι αυτά τα ζητήματα δεν ενδιαφέρουν, είναι εκτός ατζέντας, για όσους πιστεύουν ότι το πρόβλημα εν όψει αυτών των εκλογών είναι μια δικομματική εναλλαγή. Υποδηλώνει σαφέστατα ότι είναι δυνάμεις που είναι συμβιβασμένες σε γνωστά δόγματα της εξωτερικής πολιτικής και της λογικής των αμυντικών δαπανών, στο δόγμα, ανήκουν στη Δύση, στο δόγμα έχουμε υποχρεώσεις, στο δόγμα ότι η ασφάλεια και οι όποιοι κίνδυνοι και τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζονται με στρατιωτικές δαπάνες, αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, στο δόγμα ότι πιο αποτελεσματική είναι η διπλωματία των εξοπλισμών από τα διπλωματικά μέσα, από την επίκληση των κανόνων του διεθνούς δικαίου.

Επομένως Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, των οποίων η πολιτική στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και πιο συγκεκριμένα στα ζητήματα των στρατιωτικών δαπανών ακολούθησε την ίδια κατεύθυνση, προφανώς δεν αποτελεί εναλλακτική λύση. Είναι μια πολιτική που αποδείχθηκε αναποτελεσματική, δεν έγιναν βήματα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής, δεν αναβαθμίστηκε ο ρόλος της χώρας, αντίθετα ενεπλάκη όλο και περισσότερο στις παραμέτρους και στις προτεραιότητες της παντοκρατορίας των ΗΠΑ, με συνέπεια να είναι υποβαθμισμένος ο ρόλος της χώρας, να μην έχει αυτόνομη εξωτερική πολιτική, να μην αντιμετωπίζονται ουσιαστικά τα προβλήματα, να επιδεινώνονται τα οικονομικά προβλήματα λόγω των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών.

Εδώ η ταύτιση ή το ότι τα δύο κόμματα κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση είναι σημαντικό και από τη συμφωνία στη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία είναι σε κρίση αν θα εγκριθεί εν τέλει εν όψει και του δημοψηφίσματος της 4ης Οκτωβρίου στην Ιρλανδία. Θυμίζω ότι σ΄ αυτή τη Συνθήκη -και είναι ένας από τους λόγους που εμείς και η ευρύτερη ευρωπαϊκή Αριστερά την έχουν καταψηφίσει- είναι η πρωτοκαθεδρία του ΝΑΤΟ αλλά, επίσης, ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει και ωθεί τις χώρες σε αύξηση των εξοπλισμών και βεβαίως στην αξιοποίηση και στρατιωτικών μέσων για πρώτη φορά σε Συνθήκη σε αποστολές εντός και εκτός της Ε.Ε., πράγμα που ωθεί προς τη στρατιωτικοποίηση, την αύξηση των εξοπλισμών, την αύξηση των δαπανών αυτών. Είναι ένας από τους λόγους λοιπόν που εμείς δεν συμφωνούμε και γι αυτό λέμε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ συμφωνούν πάνω σ΄ αυτά τα ζητήματα.

Άλλο σημείο. Σήμερα αυτή η πολιτική που ακολουθεί η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, μη αμφισβήτηση των σημερινών δογμάτων εξωτερικής πολιτικής και συνακόλουθα έντονων εξοπλισμών, δεν είναι και σύγχρονη πολιτική. Και δεν είναι σύγχρονη, διότι η κρίση είναι πολύπλευρη, είναι οικονομική, περιβαλλοντική αλλά είναι και κρίση γεωπολιτική. Σήμερα αμφισβητείται ο ρόλος και η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ, αναζητείται μια νέα αρχιτεκτονική στη διεθνή σκακιέρα, αναζητείται μια διαφορετική αντίληψη για την ασφάλεια ως μια πολύπλευρη έννοια και όσοι κατά δογματικό τρόπο ακολουθούν τις παλιότερες πειθαρχίες είναι εκτεθειμένοι.

Επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω τη χθεσινή δήλωση του Προέδρου Ομπάμα που ακυρώνει αυτό το πρόγραμμα της αντιπυραυλικής άμυνας και ασπίδας και να πω ότι είναι σοβαρά εκτεθειμένη η σημερινή Υπουργός Εξωτερικών. Θυμίζω ότι ήταν από τους πρώτους υποστηρικτές, που θυμίζω ότι ήταν από τις πρώτες δυνάμεις -υπήρξαν και άλλες στην Ευρώπη- που είπαν να διευρυνθεί αυτή η αντιπυραυλική άμυνα, που αυτή η Υπουργός Εξωτερικών την ίδια περίοδο που συζητείτο το θέμα των ενεργειακών αγωγών με την Ρωσία έσπευσε να επιπλήξει όσους αντιδρούσαν κι εκείνη την περίοδο στην πολιτική των ΗΠΑ.

Επομένως αυτή η πολιτική δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, εκτός των άλλων, δεν αποτελεί σύγχρονη πολιτική, είναι εκτεθειμένοι όσοι την ακολουθούσαν, δεσμευμένοι σ΄ αυτά τα δόγματα.

Άρα, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ -αναλυτικά τις προτάσεις τις έχετε στο κείμενο- που διαπνέονται από τη λογική, ο πόλεμος να μην είναι μέσο αντιμετώπισης των προβλημάτων -δείτε Ιράκ-Αφγανιστάν, τι ζούμε καθημερινά- είναι κατά του ιμπεριαλισμού, είναι κατά του ρατσισμού, κατά του εθνικισμού, κατά της πατριδοκαπηλίας, διέπεται από τις αρχές της διεθνιστικής αλληλεγγύης, ισότιμης διεθνούς συνεργασίας, αρθρώνονται στις προτάσεις που έχετε στο σχετικό κείμενο και τις τεκμηριώνουν, τις κάνουν ρεαλιστικές, πιστεύουμε ότι θα ήταν αποτελεσματικές, αποτελούν στοιχείο μιας πραγματικής εναλλακτικής πρότασης. Γι αυτό λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι των κομμάτων του δικομματισμού έχει πραγματική εναλλακτική πρόταση.

Δύο σχόλια για το θέμα των στρατιωτικών δαπανών. ΟΙ δαπάνες στην Ελλάδα είναι υπέρογκες. Είναι θερμοκήπιο σκανδάλων. Είναι ανορθολογικές, είναι ασύμβατες με τις πραγματικές ανάγκες άμυνας της χώρα ς. Γίνονται με τη λογική της διπλωματίας των εξοπλισμών, η οποία δεν έχει δώσει αποτελέσματα. Και υπογραμμίζω το στοιχείο και μ΄ αυτό θα τελειώσω γίνεται χωρίς διαφανείς όρους, χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο, με συνέπεια να έχουμε όλα αυτά τα συμπαραμαρτούντα. Δείγμα αυτής της απροθυμίας και του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. για τον εξορθολογισμό των στρατιωτικών δαπανών, για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και τη διαφάνεια είναι, εκτός των άλλων, το γεγονός ότι έχουν γίνει τόσες συνταγματικές αναθεωρήσεις κι όμως στο άρθρο 68 παρ. 2, που προβλέπει τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών, διατηρείται ακόμα ένα απαράδεκτο καθεστώς για θέματα που έχουν σχέση με θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.

Αναλυτικά, όταν προτείνεται μια εξεταστική επιτροπή να δούμε σε κάποιους τομείς τι δεν πήγε καλά να ελεγχθεί, προβλέπεται ότι μπορεί αυτό να ψηφιστεί με πλειοψηφία των 2/5, στην περίπτωση όμως που τα θέματα είναι εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, κατά τον ισχυρισμό, θέλει απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών. Αυτή η ενισχυμένη, λοιπόν, απόλυτη πλειοψηφία, που σημαίνει η εκάστοτε κυβέρνηση δεν θέλει να ελεγχθεί σε τέτοια ζητήματα, δείχνει ότι αυτό το κεφάλαιο μένει σε αδιαφανείς διαδικασίες, δεν επιτρέπει την ορθολογική συζήτηση για το τι έχουμε ανάγκη και τι δεν έχουμε ανάγκη, και αφήνει το περιθώριο αντικειμενικά διαπλοκής και διαφθοράς στο συγκεκριμένο θέμα.

Αυτές οι προτάσεις μας νομίζουμε λοιπόν ότι είναι ρεαλιστικές, συγκροτούν ια διαφορετική πολιτική και νομίζουμε ότι, πέραν της προσπάθειες που έχουν γίνει στη Βουλή, στην Ευρωβουλή αλλά και με τα κινήματα των πολιτών, τα αντιπολεμικά που εντείνουν τον αγώνα, που γίνονται κατά των πολέμων, των εξοπλισμών κ.λπ., με τη διπλωματία των πολιτών μπορεί να έχει αποτελέσματα ούτως ώστε η κατάσταση να αντιστραφεί και να έχουμε μια καλύτερη και μια πιο προσανατολισμένη προοδευτικά εξωτερική πολιτική.

Ευχαριστώ.

Θ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να υπενθυμίσω κάτι. Επειδή έγινε πολύς λόγος για τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Δεν ξέρουμε τι θα κάνουν, τι θα ψηφίσουν οι Ιρλανδοί. Όμως, με την πρώτη καταψήφισή της, πέτυχαν να εξαιρεθεί η Ιρλανδία από τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς στην Ε.Ε.

Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτό που λεγόταν τότε ότι τι θα κάνουμε άμα εμείς φωνάζουμε.. κ.λπ. ότι δεν είναι έτσι. Πετυχαίνεις όταν αντιστέκεσαι. Μπορεί να μην πετυχαίνεις όλα όσα θέλεις, αλλά κάτι κερδίζεις.

ΔΕΚΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πολλά αδιέξοδα υπάρχουν και στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Σε κανένα από τα σοβαρά θέματα δεν σημειώθηκε πρόοδος στη διάρκεια της διακυβέρνησης του τόπου από τη ΝΔ. Ο ατλαντισμός ήταν το κύριο στοιχείο, που σφράγισε τις επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή στον τομέα αυτό. Απουσίασαν οι πρωτοβουλίες και ο μακρόπνοος σχεδιασμός.

Η κυβέρνηση της ΝΔ -όπως και εκείνες του ΠΑΣΟΚ που προηγήθηκαν- ακολουθεί παρωχημένες αντιλήψεις για την ασφάλεια και την εθνική άμυνα. Συνδέοντας την εξωτερική πολιτική με την λεγόμενη «διπλωματία των εξοπλισμών» επιβαρύνει την οικονομία της χώρας με δυσβάστακτες στρατιωτικές δαπάνες, αυξάνει επικίνδυνα της υπερχρέωση της χώρας χωρίς απτά αποτελέσματα στην ίδια την εξωτερική πολιτική. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το ποσοστό του ΑΕΠ για τις δαπάνες αυτές είναι υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Δεν άγγιξαν την κυβέρνηση, αλλά ούτε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, σημαντικοί προβληματισμοί για ριζικούς επαναπροσδιορισμούς στην εξωτερική πολιτική, σε μια περίοδο που οι διεθνείς ισορροπίες αλλάζουν και η ηγεμονία των ΗΠΑ αμφισβητείται. Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση στηρίζει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, συμμετέχει στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία και δεν «ιδρώνει το αυτί της» στο αίτημα για απόσυρση της ελληνικής δύναμης από το Αφγανιστάν, όπου εδώ και 8 χρόνια διεξάγεται ένας πόλεμος χωρίς τέλος. Θυμόμαστε όλοι ότι είχε σπεύσει –μαζί με άλλους ευρωατλαντιστές- να στηρίξει τα σχέδια για την «αντιπυραυλική ασπίδα», που τώρα εγκαταλείπονται από τις ίδιες τις ΗΠΑ.

Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, το οποίο μιλάει για «νέα εθνική στρατηγική», αλλά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από το πρόγραμμά του. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει πλήρως αποδεχθεί το ΝΑΤΟ και στηρίζει τη διεύρυνσή του, έχει βάλει στο ράφι παλαιότερες θέσεις του για την κατάργηση των βάσεων, συμφωνεί με την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Θυμίζουμε ότι και το ΠΑΣΟΚ όπως και η ΝΔ ψήφισε την Συνθήκη της Λισσαβόνας, όπου κατοχυρώνεται η πρωτοκαθεδρία του ΝΑΤΟ στα θέματα ασφάλειας της Ευρώπης.

Η Βαλκανική πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν διαφέρει από εκείνη της ΝΔ. Δεν αναφέρεται το πρόγραμμά του στην ανάπτυξη της Διαβαλκανικής Συνεργασίας, με βάση την συνανάπτυξη και το αλληλέγγυο μέλλον των λαών της περιοχής. Το μόνο που λέει είναι «να ανθούν οι επιχειρήσεις μας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας». Στα ελληνοτουρκικά ασκεί επιφανειακή κριτική στην πολιτική της ΝΔ, διαφοροποιούμενο από αυτή μόνο σε ζητήματα τακτικής και χειρισμών. Ή «άλλη Τουρκία» απουσιάζει από το λεξιλόγιό του. Αγνοεί το αίτημα για την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών Ελλάδας Τουρκίας.

Τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ

Η εναλλακτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική έχει μονίμως ανοιχτό ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, το ρατσισμό και την πατριδοκαπηλία. Στηρίζεται στις αρχές της διεθνιστικής αλληλεγγύης, της ισότιμης διεθνούς συνεργασίας, του σεβασμού των δικαιωμάτων των λαών, των πολιτών και των μειονοτήτων.

Προτείνουμε μια νέα πολυδιάστατη ενεργητική φιλειρηνική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, απαλλαγμένη από τον ατλαντισμό.

1. Η αντίσταση στον πόλεμο, η υπεράσπιση της ειρήνης αποτελεί πρώτη προτεραιότητά μας συνοδευόμενη από αιτήματα και πρωτοβουλίες αφοπλισμού, αποστρατικοποίησης και αποπυρηνικοποίησης. Αγωνιζόμαστε κατά των στρατιωτικών συνασπισμών και των ξένων βάσεων παντού στον κόσμο. Στην κατεύθυνση αυτή υποστηρίζουμε την ανάπτυξη ενός ενωτικού φιλειρηνικού κινήματος. Συμβάλουμε ενεργά στην κοινή δράση των δυνάμεων της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας αριστεράς.

2. Διεκδικούμε την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες και δράσεις που συνδέονται με τον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Απαιτούμε την ενεργητική παρουσία της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς προς όφελος της ειρήνης, της προστασίας του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της γενεάς αύξησης της βοήθειας στις φτωχές χώρες.

3. Τασσόμαστε εναντίον κάθε εμπλοκής της χώρας μας σε πολέμους και συμμετοχή της σε πολεμικά σχέδια. Ζητούμε την ανάκληση των ελληνικών μονάδων που συμμετέχουν σε αποστολές του ΝΑΤΟ, το άμεσο κλείσιμο της αμερικανικής βάσης της Σούδας και το ξήλωμα όλων των ξένων βάσεων στη χώρα μας. Είμαστε αντίθετοι στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και υπέρ της κατάργησής του, για Ελλάδα έξω από στρατιωτικoύς συνασπισμούς.

4. Προτείνουμε την δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, που μπορεί να προκύψει μέσα από τον εξορθολογισμό των δαπανών και την απαλλαγή από πανάκριβες αγορές που υπαγορεύονται από το ΝΑΤΟ ή από τη λεγόμενη «διπλωματία των εξοπλισμών», καθώς και με μια διαφορετική, σύγχρονη και ορθολογική οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων. Σταθερή μας θέση είναι ο έλεγχος των προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων από διακομματική επιτροπή της Βουλής.

5. Τοποθετούμαστε σταθερά υπέρ της επίλυσης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων με διάλογο, στη βάση του διεθνούς δικαίου και του αμοιβαίου σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας. Θέση που συνοδεύεται από την απαίτηση βημάτων, όπως άρση του casus belli, παραπομπή του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο Δικαστήριο της Χάγης, καθώς και από την πρόταση για την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών Ελλάδας – Τουρκίας. Είμαστε υπέρ της συνέχισης της πορείας ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε, με τήρηση των ευρωπαϊκών κριτηρίων εκδημοκρατισμού και κατοχύρωσης των ανθρωπίνων, κοινωνικών και μειονοτικών δικαιωμάτων.

6. Στηρίζουμε τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Για τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση του νησιού στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής – διζωνικής ομοσπονδίας με μια ιθαγένεια, μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα. Για μια Κύπρο χωρίς ξένους στρατούς και ξένες βάσεις.

7. Προτείνουμε την προώθηση μιας ενεργητικά φιλειρηνικής Βαλκανικής πολιτικής, μακριά από επιλογές πολέμου και εθνικιστικά μίση, με εμμονή στο απαραβίαστο των συνόρων και στον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων. Είμαστε κατά της αναγνώρισης της παράνομης μονομερούς ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου.

8. Υποστηρίζουμε την ανάπτυξη της διαβαλκανικής συνεργασίας στη βάση ενός σχεδίου Βαλκανικής συνανάπτυξης, με στόχο ένα αλληλέγγυο μέλλον για τους λαούς της περιοχής. Προωθούμε την ιδέα ενός Βαλκανικού Οικολογικού Χάρτη.

9. Είμαστε σταθερά υπέρ μια αμοιβαία αποδεκτής λύσης στη διαφορά για το όνομα της ΠΓΔΜ, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό. Αποκρούουμε τις εθνικιστικές εντάσεις και υποστηρίζουμε την πολύμορφη προσέγγιση, συνεργασία και οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τη γειτονική χώρα.

10. Θέλουμε την Ελλάδα γέφυρα ειρήνης με τους λαούς της Μ. Ανατολής. Στηρίζουμε τον αγώνα για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας, για τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ. Απαιτούμε τον τερματισμό της κατοχής του Ιράκ, την ανακήρυξη της περιοχής σε αποπυρηνικοποιημένη ζώνη. Θέλουμε τη Μεσόγειο θάλασσα ειρήνης, χωρίς ξένες βάσεις, περιοχή ισότιμης συνεργασίας, γεφύρωσης του χάσματος Βορρά - Νότου στην περιοχή.

Οι παραπάνω προτάσεις μας δεν είναι απλές διακηρύξεις. Συνοδεύονται από πράξεις και δράση, στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο, στα διάφορα fora της αριστεράς, καθώς και στα κοινωνικά κινήματα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο.