Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι και εσείς και ο κ. Πρωθυπουργός, αντί να εκλιπαρείτε τους τραπεζίτες, θα έπρεπε να ετοιμάσετε έναν πέλεκη ο οποίος θα πέσει με σκληρό τρόπο πάνω τους. Διότι αυτά που ακούμε και αυτά που γίνονται και τα μέτρα που παίρνονται από την κυβέρνηση, όχι μόνο δεν οδηγούν πουθενά αλλά έχουν τελικά και ένα προκλητικό στοιχείο.

Τόσο η εισηγήτριά μας η κα Φιλίνη όσο και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ο Παναγιώτης Λαφαζάνης τοποθετήθηκαν αναλυτικά.

Εγώ θέλω να κάνω πέντε έξι παρατηρήσεις.

Η πρώτη παρατήρηση. Σας προτείνω κύριε Υπουργέ, αν και ξέρω ότι έχετε πολύ δουλειά, να πάμε έξω από ένα φαρμακείο σήμερα, όπου θα δούμε ότι ασφαλισμένοι στο δημόσιο είναι υποχρεωμένοι, εάν τα καταφέρνουν, και εάν χρειάζονται ένα ακριβό φάρμακο, να το πληρώσουν από την τσέπη τους γιατί ο ΟΠΑΔ έχει χρέη 120 εκατ. ευρώ στους φαρμακοποιούς. Και θέτω ένα ερώτημα εδώ. Πώς δεν βρίσκουμε τα 120 εκατ. ευρώ για τους φαρμακοποιούς και βρίσκουμε 28 δις ευρώ για τους τραπεζίτες.

Παρεμβαίνει ο Υπουργός Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης για να πει ότι τα χρήματα έχουν δοθεί στον ΟΠΑΔ αλλά επειδή απεργούν οι εργαζόμενοί του διεκδικώντας ένα επίδομα δεν διανέμουν αυτά τα χρήματα.

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Εν πάση περιπτώσει εγώ χαίρομαι εάν η παρέμβαση αυτή αναδεικνύει ότι υπάρχει δυνατότητα να λυθεί αυτό το πρόβλημα, το οποίο πιέζει τόσους πολλούς δημ. Υπαλλήλους..

Αλλά θα σας πω ότι δεν μπορεί να κλείνει το Αττικό Νοσοκομείο, διότι δεν υπάρχουν πόροι, και την ίδια στιγμή να υπάρχουν 28 δις ευρώ για τους μεγάλους τραπεζίτες.

Δεν μπορεί τα Κέντρα Πρόληψης που αφορούν στη νεολαία για τις εξαρτησιογόνες ουσίες να μη λειτουργούν διότι δεν υπάρχουν κάποιες χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και την ίδια στιγμή να έχουμε 28 δις για τους τραπεζίτες.

Δεν μπορεί να βλέπουμε κάθε βδομάδα, εγώ σας λέω με πόνο ψυχής και με αγανάκτηση, τους εργαζόμενους στο Λαναρά έξω από τη Βουλή να κατεβαίνουν από τη Θεσσαλονίκη ζητώντας απέναντι σε έναν αφερέγγυο επιχειρηματία να υπάρξει μια συνδρομή του κράτους στην κεφαλαιακή στήριξη μιας επιχείρησης η οποία έχει παραγγελίες και την ίδια στιγμή 28 δις ευρώ …

Δηλαδή υπάρχει ένα προκλητικό στοιχείο στην πολιτική αυτή -και τη δική σας θα έλεγα- αλλά τη βλέπουμε και σε πανευρωπαϊκό και πέραν του Ατλαντικού επίπεδο.

Το δεύτερο θέμα που θέλω να βάλω. Συμφωνώ μαζί σας ότι σήμερα υπάρχει ένα πρόβλημα πόρων και πρέπει κανείς να είναι πολύ προσεκτικός ακόμη και στο ένα ευρώ. Συμφωνούμε. 

Υπάρχουν υπεύθυνοι γι΄ αυτά και είστε συνυπεύθυνοι σε εθνικό επίπεδο γι΄ αυτή την έλλειψη πόρων και γι΄ αυτή την κατασπατάληση, γι΄ αυτή την τεράστια φούσκα η οποία έγινε στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Ακούσαμε ξαφνικά 28 δις και πολλοί σκέφτηκαν ότι ίσως βγαίνουν από καπέλο ταχυδακτυλουργού, βγάζουμε ένα κουνέλι, βγάζουμε και 28 δις.

Έχει γίνει αισθητό -και νομίζω ότι όλοι το έχουν καταλάβει- ότι αυτά είναι χρήματα των φορολογουμένων, τα οποία θα τους ζητηθούν, όταν χρειαστεί να καλύψουμε τις υπερβολικές τελικά χρεώσεις που έχουν σχέση με το δημόσιο χρέος. Σε συνθήκες όπου οι όροι δανεισμού του δημοσίου είναι πολύ χειρότεροι από ότι ήταν πριν.

Με αυτή την έννοια εμείς θέλουμε να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου για το σύνδρομο Ουγγαρίας που μπορεί να έχει έρθει στην Ελλάδα. Δηλαδή την ανικανότητα τελικά, την αδυναμία να ανταποκριθεί σε μια πάρα πολύ υψηλή ανάγκη να καλύψει τα τοκοχρεολύσιά της. Στη μεν Ουγγαρία ή την Ισλανδία οδήγησε στον κλονισμό του εθνικού νομισματικού συστήματος, σε μας όμως λόγω συμμετοχής στην ευρωζώνη και στο ευρώ θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυστηρότατους κανόνες πειθαρχίας, σε πλήρη ξένη εποπτεία πάνω στην ελληνική οικονομία, σε συνθήκες ύφεσης, ανεργίας και σε μια σκοτεινή περίοδο. Επομένως δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε να δοθούν τόσο πλουσιοπάροχα, τόσα πολλά κονδύλια  σε τόσους λίγους, οι οποίοι έχουν την ευθύνη για τα παιχνίδια που έπαιξαν και μέσα στην Ελλάδα και μέσα στα Βαλκάνια και αλλού.

Γενικά το πρόβλημα του χειρισμού των πόρων είναι ένα από τα πολύ έντονα παθολογικά στοιχεία τα οποία βγαίνουν  αυτή την εποχή.

Τρίτο - Θα αναφέρω ένα παράδειγμα μιας Τράπεζας και αυτή είναι η Εθνική Τράπεζα, όπου υπάρχουν οι πόροι τους οποίους αναζητεί από τα στεγαστικά δάνεια.

Και θέλω να καταγγείλω εδώ την συμφωνία που έκανε η Εθνική Τράπεζα, με την ΕΤΕ Ανώνυμο Εταιρεία, δηλαδή με μια εισπρακτική εταιρία η οποία συγκαλύπτει τα αρχικά της με τα ίδια αρχικά της Εθνικής Τράπεζας, ανήκει στη Zeus Recovery Fund Ανώνυμη Εταιρεία, στην οποία εκχώρησε 2.000 στεγαστικά δάνεια για την είσπραξή τους.

Για τα δάνεια αυτά η Εθνική Τράπεζα σταμάτησε να δίνει πληροφορίες, να τα εξυπηρετεί, να τα ρυθμίζει ή να τα διακανονίζει, κατήγγειλε τις συμβάσεις τους, τις κοινοποίησε με δικαστικό επιμελητή στους δανειολήπτες. Η εταιρεία που ανέλαβε τα δάνεια θα ερχόταν σε επαφή με τους δανειολήπτες για να εξασφαλίσει την πληρωμή.

Το ένα στοιχείο είναι δηλαδή ότι από τις Τράπεζες πάμε στο βασίλειο της νύχτας. Και πάμε σ΄ αυτούς που ξέρουν τις μεθόδους εξασφάλισης των πληρωμών. Το άλλο στοιχείο, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι το πακέτο αυτό των δανείων, το οποίο αφορούσε 55 εκατομμύρια λογιστικοποιημένο χρέος και 12 εκατομμύρια εξωλογιστικούς τόκους δηλαδή 67 εκατομμύρια ευρώ, πουλήθηκε σε τιμή 42% της αξίας του στις εισπρακτικές εταιρείες.

Και εδώ μπαίνει το ερώτημα για το πώς αξιοποιεί και πως διαχειρίζεται τους πόρους, αφού ουσιαστικά χάρισε το 58% σʼ  αυτές τις εταιρείες είσπραξης. Γιατί δεν έκανε μια προσπάθεια να γίνει ένας τέτοιος διακανονισμός με τους ίδιους δανειολήπτες; Δηλαδή να τους δώσει το 58%,  να τους το χαρίσει και να ζητήσει την πληρωμή του 42%;

Φυσικά υπήρξε μια μεγάλη αντίδραση από πολλές πλευρές και από τους εργαζόμενους στην Εθνική και από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας και μέσα σε λίγες ώρες ανακλήθηκε αυτή η συμφωνία, η οποία δείχνει όμως πώς λειτουργεί σήμερα το τραπεζικό σύστημα, σε ποιους χαρίζει και από ποιους παίρνει, ποιες είναι οι ευθύνες και της Εθνικής, του κ. Αράπογλου κ.λπ.

Καταθέτω στα πρακτικά τη σχετική εγκύκλιο της Τράπεζας γι΄αυτή τη συμφωνία η οποία δείχνει την κατρακύλα στην οποία έχουμε πάει.

Το τέταρτο σημείο το οποίο θα ήθελα να αναφέρω, είναι ότι μας είπατε ότι είναι συμβατό  με την Ευρωπαϊκή Ένωση το ν/διο που φέρνατε. Κρίμα θ΄λεγα, κρίμα που είναι συμβατό, γιατί αν κινηθούμε στα πλαίσια μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης και μιας Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναξιόπιστης,    η οποία ήξερε και έστελνε τους επιθεωρητές σε  κάθε χωριό του Ηρακλείου  και των Χανίων και της Μεσσηνίας … στους κτηνοτρόφους και στους αγρότες,  δεν έστειλε ποτέ ελεγκτή σε κάποιον από τους τραπεζικούς κολοσσούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εδώ έχετε  ευθύνη ως κυβέρνηση, γιατί αντί να βάλετε θέμα αναθεώρησης συνολικά των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και στα χρηματοπιστωτικά και στα επενδυτικά και στα ζητήματα του ανταγωνισμού, αντί να βάλετε θέμα  κατάργησης του Συμφώνου Σταθερότητας και αντικατάστασής του από ένα σύστημα ανάπτυξης  και απασχόλησης  περηφανεύεστε ότι μας το ενέκριναν  αυτοί οι οποίοι είναι χρεοκοπημένοι και οι οποίοι έπρεπε να εξαφανισθούν από το προσκήνιο της οικονομικής πολιτικής της Ευρώπης.

Το πέμπτο. Το νομοσχέδιό σας, είναι νομοσχέδιο του χθες.  Είναι εκτός τόπου  και χρόνου. Η εμπειρία  που υπάρχει και από τις ΗΠΑ και από τη Μεγάλη Βρετανία και αλλού είναι ότι τα σχέδια αυτά για την ενίσχυση των τραπεζών είτε με την αγορά τοξικών ομολόγων, είτε με ενίσχυση κεφαλαιακή, είτε με ομόλογα δεν οδήγησε σε βελτίωση της τραπεζικής αγοράς, σε μείωση των επιτοκίων στους ενδιαφερόμενους είτε είναι επιχειρηματίες, είτε είναι σπουδαστές, είτε είναι αυτοί που θέλουν στεγαστικό δάνειο.  Και υπάρχουν αναζητήσεις ακόμη και στην κυβέρνηση Μπους σήμερα για το πως θα μπορέσουν να παρέμβουν σε επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας,  δηλαδή κατά  πόσον ένα μέρος των 750  δις θα το δώσουν στην αυτοκινητοβιομηχανία ή και αλλού ή και κατά πόσον θα παρέμβουν  ακόμη και άμεσα  … στα στεγαστικά δάνεια, σπουδαστικά δάνεια , δάνεια για αγορά αυτοκινήτων, καταναλωτικά δάνεια.

Με αυτή την έννοια μας φαίνεται  κάτι μπαγιάτικο, έχει μούχλα. Όχι μόνο μπαγιάτικο έχει μούχλα. Αυτό το νομοσχέδιο  που φέρνεται είναι στην ίδια τη λογική την οποία χρησιμοποίησαν μια σειρά χώρες χωρίς  αποτέλεσμα.

Έκτο, και προτελευταίο σημείο. Υπάρχει βέβαια εδώ μία κριτική από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης  ότι θα μπορούσαμε να δούμε κάποιες προϋποθέσεις και κάποιους όρους  κλπ. και να κινηθούμε στη γραμμή Μπράουν.  Εγώ δεν θέλω να πω ότι κατʼ αρχήν, αν υπάρχουν δύο  φιλοσοφίες στις χρεοκοπημένες παρεμβάσεις που γίνανε από τις μεγάλες κυβερνήσεις του πλανήτη σήμερα, το νομοσχέδιο του κ. Αλογοσκούφη και του κ. Καραμανλή είναι στη φιλοσοφία Μπράουν και όχι στη φιλοσοφία Μπους και Πόλσον, με την έννοια ότι προβλέπει συμμετοχή και στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου και των τραπεζικών λειτουργιών, όχι  κατά κύριο λόγο με την αγορά τοξικών ομολόγων, όπως υποστηρίζει το σχέδιο Πόλσον. 

Αλλά λυπάμαι  που υπάρχουν εδώ φωνές να ακολουθήσουμε την γραμμή Μπράουν, λυπάμαι. .. Θα αναφέρω τρία αποτελέσματα του Μπράουν αυτών των ημερών μάλιστα. Χθες, προχθές, έγινε στο Βρετανικό Κοινοβούλιο ειδική ακρόαση σε μια σειρά  τράπεζες ανάμεσα στις οποίες στην ……. η οποία είναι ουσιαστικά εθνικοποιημένη.  Και από το στέλεχος της Northern Rock με μισθό 700.000 λίρες έγινε γνωστό  ότι 4.201 σπίτια  μέσα στο μήνα Οκτώβριο ήρθαν στα χέρια της τράπεζας από τους δανειολήπτες οι οποίοι δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν.  Είκοσι χιλιάδες θέσεις εργασίας την περασμένη βδομάδα λόγω της ανικανότητας της Βρετανικής Κυβέρνησης και της βούλησής  της να παρέμβει ενισχύοντας τις τράπεζες, χάθηκαν στην Αγγλία. Και τρίτον, στη Μ. Βρετανία περνάει το πρότυπο αυτό το οποίο είναι πολύ  επικίνδυνο.

Εμείς ως  ΣΥΡΙΖΑ θʼ αντισταθούμε. …Και το βλέπουμε και δω όπου γίνεται προσπάθεια να μειωθούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων στις ώρες  εργασίας και στις αμοιβές τους,  στο όνομα της εξασφάλισης θέσεων εργασίας και για άλλους. Μια προσπάθεια που την περασμένη βδομάδα πάλι στη Μ. Βρετανία οδήγησε σε μια σχετική συμφωνία η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για το εργατικό κίνημα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι πρέπει να κινηθούμε αλλιώς. Πρέπει να γίνουν τομές. Δεν μπορεί η Ελλάδα να συνεχίσει να κινείται με χρεοκοπημένες ιδέες  και αντιλήψεις είτε έχουν σφραγίδα Μπράουν, είτε έχουν σφραγίδα Πόλσον, είτε έχουν σφραγίδα Μπους, είτε έχουν σφραγίδα Σαρκοζί. Τι σημαίνει για μας εντελώς κωδικοποιημένα, τα ανέπτυξε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ισχυρό πιστωτικό σύστημα που σημαίνει ότι λειτουργεί για τις κοινωνικές ανάγκες που χρειάζεται να έχει ένα ισχυρό δημόσιο τομέα, Αγροτική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, επανεθνικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Σημαίνει ενεργοποίηση στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης αυτών που χρειάζονται τον δανεισμό να συνεχίσει και να τροφοδοτείται προκειμένου να ανταποκριθούν σε επιχειρηματικές ή άλλες υποχρεώσεις και σημαίνει ενίσχυση των δημοσίων δαπανών  και για την άμεση αντιμετώπιση της κρίσης και για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας αλλά και για να δώσει δυνατότητες  στη χώρα μας, μέσα από επενδύσεις στην παιδεία, τεχνολογία, νέους επιχειρηματικούς τομείς, να ανταποκριθεί σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες στο διεθνές επίπεδο.