Με το παρακάτω σκεπτικό η αρμόδια επιτροπή του άρθρου 4 της παραγράφου 4 του Προεδρικού Διατάγματος  267 της Δ/νσης Πολεοδομίας της Ν.Α Αχαΐας έκρινε πως το θέμα του προσφυγικού καταυλισμού χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης. Δεν είναι απλά κάποιες αυθαίρετες κατασκευές στον πολεοδομικό ιστό της πόλης.

«...Η δημιουργία του καταυλισμού προέκυψε από λόγους ανωτέρας βίας σχετιζόμενους από μετακίνηση ενός προσφυγικού κύματος που δημιουργείται από πολεμικά γεγονότα, τυραννικά καθεστώτα κλπ. Συνεπώς αυτές οι ομάδες ανθρώπων εντάσσονται σε μειονεκτούσες ομάδες πληθυσμών για τις οποίες απαιτείται κοινωνική στήριξη όπως αναφέρεται στο υπ. αρ. 18364/07/2.2/5.2.08 έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη και ειδικότερα στη σελίδα 8 παραγρ. (γ). Η άποψη  αυτή συνδυαζόμενη μάλιστα με την παρουσία ανηλίκων ατόμων στους διαβιούντες στον πρόχειρο καταυλισμό, αλλά και το διαφαινόμενο κοινωνικό πρόβλημα όπως η ανθρωπιστική του διάσταση οδηγούν την επιτροπή να κρίνει ότι δεν έχει αρμοδιότητα έκδοσης απόφασης επί του συζητούμενου αντικειμένου.

Συνεπώς θεωρεί την παρούσα σύνθεση ως μη έχουσα αρμοδιότητα κρίσης  επί της ενστάσεως διότι το αντικείμενο εκφεύγει κατά πολύ των διατάξεων περί αυθαιρέτων και χρήζει γενικότερης αντιμετώπισης».

Η απόφαση αυτή των υπηρεσιακών παραγόντων διακρίνεται για την ευρύτητα του σκεπτικού της την ανθρωπιστική της διάσταση και την κοινωνική της ευαισθησία. Ευτυχώς που υπάρχουν κρατικές υπηρεσίες που διασώζουν το σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο.

Αν και οι αρχές της πόλης μας, αλλά και η Κυβέρνηση, έβλεπαν από την ίδια σκοπιά το θέμα, θα υπέφεραν λιγότερο και οι πρόσφυγες αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής.

Νίκος Τσούκαλης
Βουλευτής Αχαΐας