Όπως διαφαίνεται τόσο από τον προϋπολογισμό, όσο και από τις μέχρι τώρα δηλώσεις των αρμοδίων Υπουργών, η Κυβέρνηση προσανατολίζεται σε πενιχρές αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα κατά το 2008, οι οποίες θα κινούνται λίγο πάνω από το 3%.

Αυξήσεις μισθών, όμως σε τέτοια ή παρεμφερή χαμηλά επίπεδα, οι οποίες, μάλιστα,  αφορούν μόνο τις βασικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και όχι τα επιδόματά τους, τη στιγμή,  ιδιαίτερα, που το 2007 λόγω αυξημένων κρατήσεων σημειώθηκε απόλυτη μείωση των μισθών τους, συνιστούν μια νέα λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που ο υποεκτιμημένος επίσημος τιμάριθμος τρέχει με 4% και αυξητικές τάσεις, η πραγματική ακρίβεια καλπάζει στις αγορές και η φορολογία, λόγω μη τιμαριθμοποίησης των φορολογικών κλιμακίων, θα εξανεμίσεις κι αυτές τις μικρές αυξήσεις.  

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1.    Σκοπεύει η κυβέρνηση με την εισοδηματική πολιτική του 2008 να τηρήσει την προεκλογική της δέσμευση για στήριξη και αναβάθμιση της οικονομικής θέσης των εργαζομένων ή θα συνεχίσει τις επιλογές της σκληρής λιτότητας;

2.    Γιατί η κυβέρνηση δεν υλοποιεί τη δέσμευσή της για ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο και γιατί δεν θεσμοθετεί, επιτέλους, τις ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις;                                                     

Ο ερωτών βουλευτής

Παναγιώτης Λαφαζάνης