Για τις πολιτικές εξελίξεις

-     Αρτι αφιχθείς από την Τουρκία και μάλιστα τη μέρα της εκλογής του Δ.Χριστόφια στην Κύπρο, όλα αυτά κάπου συνδέονται μεταξύ τους ή όχι;

Συνδέονται, εντάξει, μια επίσκεψη ενός μικρού, ακόμα, ελληνικού κόμματος στην Τουρκία δεν έχει το εύρος και το βάθος και τη σημασία αυτού που γίνεται στην Κύπρο. Αυτό που μπορεί να πει κανείς, όμως, είναι ότι τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής έρχονται με έντονο τρόπο στην ημερήσια διάταξη. Είμαστε μπροστά σε διλήμματα. Είμαστε μπροστά σε προβλήματα και δυσκολίες και πιστεύω ότι οφείλουμε να τα αντιμετωπίσουμε με τον πιο δημιουργικό και θετικό τρόπο ώστε να δημιουργηθούν καλύτερες δυνατότητες απ΄ αυτή την πιεστική κατάσταση που έχει βιώσει η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια.

-    Η εκλογή Χριστόφια στην Κύπρο που, αν γινόταν σε πιο μεγάλο κράτος, να υπάρχει πρόεδρος κράτους-μέλους της Ε.Ε. αριστερός, κομμουνιστής, θα απασχολούσε και θα δημιουργούσε μεγαλύτερη αίσθηση. Ωστόσο παραμένει ένα σοβαρό γεγονός....

Σοβαρότατο γεγονός. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η φάση που ζούμε τώρα πια, που δεν είναι η φάση του Ψυχρού Πολέμου -δηλαδή στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου αποκλειόταν στην Κύπρο να αναδειχθεί πρόεδρος από ένα αριστερό κόμμα. Σήμερα υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες, αλλάζει το τοπίο. Η Αριστερά μπορεί να προβάλει με ενεργητικό τρόπο. Υπάρχουν πια μια σειρά χώρες της Ε.Ε. όπου γίνεται αυτό. Έγινε με πολύ έντονο τρόπο στην Κύπρο. Χθες είχαμε τις εκλογές στο Αμβούργο, στη Γερμανία, όπου για πρώτη φορά μπαίνει η Αριστερά στο Κοινοβούλιο του Αμβούργου. Είναι το τέταρτο Κοινοβούλιο της πρώην Δυτ. Γερμανίας που μπαίνει. Και έχουμε την Ολλανδία και την Ελλάδα που έχουμε εκπληκτικούς ρυθμούς ανόδου της επιρροής της Αριστεράς, όπως εκφράζεται κι εδώ με τις έρευνες που γίνονται και με τη δυναμική που αναπτύσσει ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Ένα σημείο που πρέπει να κρατήσουμε από την Κύπρο είναι ότι η Αριστερά μπορεί να παίξει ρόλο, μπορεί να παίξει και κυβερνητικό ρόλο.

-    Υπάρχει κάποια τάση που ξαναγίνεται μόδα η Αριστερά;  ....

Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι μόδα. Γιατί πέρασαν και διάφορες μόδες στην Ελλάδα, της Πολιτικής Άνοιξης, του Φιλελευθέρου κόμματος του κ. Αβραμόπουλου κ.λπ. Ας ελπίσουμε ότι η Αριστερά απηχεί και συνηχεί με κάτι βαθύτερο, δηλαδή με τις ανάγκες της κοινωνίας να δοκιμάσουν εναλλακτικούς και ριζοσπαστικά διαφορετικούς δρόμους που έχουν σχέση με το κοινωνικό κράτος, με τη δικαιοσύνη, με τις ελευθερίες, με όλα αυτά τα ζητήματα που αποτελούν αξίες της Αριστεράς.

-    Επομένως, κατά τη γνώμη σας αυτή η τάση που έχει ευρύτερα χαρακτηριστικά πέραν της χώρας μας, και όντως.... Δείχνουν όμως οι πολίτες να αναζητούν λύσεις από κάποιους άλλους που μέχρι τώρα δεν τους ζητούσαν λύσεις. Τους ζητούσαν τη διαμαρτυρία τους, την καταγγελία τους, την προστασία τους, αλλά όχι λύσεις. Τώρα το ποιοτικό καινούργιο στοιχείο είναι ότι αρχίζει κάποιος κόσμος να ζητάει λύσεις από την Αριστερά. Είναι έτοιμη;..

Ένας από τους λόγους που ζητάει λύσεις ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας είναι για το ότι η Αριστερά έπαιξε και παίζει ρόλο στη διαμαρτυρία. Δεν ζητάει απλώς να αλλάξει κοστούμι, να βάλει τα καλά της, να φορέσει τη γραβάτα της. Λέει ότι, εσείς οι οποίες ξέρετε να διαμαρτύρεστε, οι οποίοι κάνετε μέτωπα, οι οποίοι βγαίνετε για το άρθρο 16, οι οποίοι βγαίνετε για μια άλλη εξωτερική πολιτική, μπορείτε να συνδυάσετε τη διαμαρτυρία σας με ένα άλλο πρόγραμμα. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο και αυτή είναι η μεγάλη δοκιμασία για μας. Θα δοκιμαστούμε.

Θα ξαναγυρίσω στην Τουρκία. Π.χ. Το γεγονός ότι πηγαίνουμε εμείς ως αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Τουρκία, ερχόμαστε σε επαφή με το συγγενές κόμμα, που είναι το Κόμμα Αλληλεγγύης και Ειρήνης στην Τουρκία, το οποίο πρώτη φορά έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση η Αριστερά μετά από 40 χρόνια, και μέσα στην μεγάλη τουρκική εθνοσυνέλευση υπογράφουμε και δίνουμε στη δημοσιότητα μια κοινή δήλωση που λέμε ότι δεν θέλουμε casus belli, δηλαδή πρώτη φορά βουλευτής Τούρκος συμφωνεί ότι δεν χρειάζονται και είναι αντίθετος στα casus belli, δείχνει ότι έχουμε μια Αριστερά που, ακόμη και στο δύσκολο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, μπορεί, όχι μόνο να διαμαρτύρεται, αλλά μαζί με τη διαμαρτυρία της να κάνει προτάσεις. Και όχι μόνο να κάνει προτάσεις, αλλά να έχει και αποτελέσματα.

-    Βλέποντας να φουσκώνουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΝ πολύ.. η τελευταία δημοσκόπηση το δείχνει πάνω από 16%, κάποιοι αναρωτιούνται, είναι αυτό ένα παροδικό φαινόμενο που έχει να κάνει κυρίως με τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ ή είναι κάτι διαφορετικό; Και αν είναι κάτι διαφορετικό, πώς αυτό θα το μεταφράσει σε κυβερνητική πρόταση ο ΣΥΝ;...

Είναι ένα ερώτημα το οποίο είναι πραγματικό και η απάντηση που θα δοθεί θα εξαρτηθεί από τη δικιά μας ικανότητα. Εκφράζει μια πολύ βαθιά διεργασία που γίνεται μέσα στην κοινωνία. Το ότι αυτές οι δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου, που έχουν μια μεγάλη ευρύτητα, έχουν πια πειστεί ότι το ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από προθέσεις, είναι πια ενσωματωμένο μέσα στο σύστημα του δικομματισμού, δεν έχει δυνατότητα να προβάλει μια εναλλακτική λύση και γι αυτό γίνεται αυτή η αναζήτηση κι αυτή η στροφή.

Η απάντηση θα κριθεί κυρίως από εμάς. Εάν εμείς πείσουμε ότι δεν πρόκειται απλώς για μια μόδα, πείσουμε ότι προσπαθούμε να κάνουμε μια σοβαρή δουλειά, πείσουμε ότι είμαστε σε επαφή με την κοινωνία και έχουμε μια εναλλακτική πρόταση, πιστεύω ότι θα μιλάμε για μια μεγάλη στροφή στις πολιτικές διεργασίες, στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας και για τη δημιουργία πια μιας νέας πλειοψηφίας.

Όταν το είχα πρωτοπεί αυτό, υπήρξαν ακόμη και ειρωνείες. Σήμερα όμως δείχνει ότι είναι μία δυνατότητα αυτό.

-    Το θέμα είναι, σ΄ αυτή την υπό διαμόρφωση πλειοψηφία ποιες δυνάμεις εντάσσονται. Σας ρωτώ... γιατί βλέποντας τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, η σημαντική πλειοψηφία όσων δίνουν την ψήφο τους στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο θέλουν και κυβερνήσεις συνεργασίας...

Αυτό φέρνει κάτι θετικό. Κι αυτό είναι μια αποδοχή και δικιά μας.  Έχουμε το κόμμα μας εμείς τον ΣΥΝ, αλλά κατανοήσαμε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι χωρίς μια ευρύτερη συνεργασία και γι αυτό κάναμε αυτό που λέμε ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μια ευρεία συνεργασία κομμάτων, οργανώσεων, προσωπικοτήτων, του χώρου της Αριστεράς ή δίπλα από την Αριστερά. Επομένως, αυτό το μήνυμα που φέρνουν οι ψηφοφόροι, άσχετα αν σχηματικά το βλέπουν ορισμένοι ως συνεννοήσεις κορυφής των γνωστών κοινοβουλευτικών δυνάμεων, εμπεριέχει ένα θετικό στοιχείο, δηλαδή το ότι πρέπει να συνεργαστούν οι ευρύτερες δυνατές δυνάμεις, δεν μπορεί ένα κόμμα μόνο του να φέρει αποτέλεσμα. Αυτό επιδιώκουμε εμείς.

Και γι αυτό λέω ότι έχει εξαιρετική σημασία ότι αυτή η συνεργασία που ζητούν οι ερωτώμενοι γίνεται από τα κάτω. Πρώτη φορά έχουμε μια τέτοια προσέγγιση του κοινωνικού ιστορικού αριστερού χώρου με τον σοσιαλιστικό χώρο σε τόσο μεγάλη έκταση. Από τα πάνω δεν είναι δυνατόν να γίνει. Γίνεται από τα κάτω. Θα εκφραστεί ακόμη πιο έντονα. Και νομίζω ότι θα είναι το καινούργιο και μεγάλο χαρακτηριστικό ζωής αυτό.

-    Ο κόσμος, ίσως από αδράνεια, ίσως από συνήθεια, ίσως από ρεαλισμό, θέλει το ζήτημα της συνεργασίας κυρίως από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι επισημαίνουν ότι ο ΣΥΝ κάνει ανοίγματα προς το ΚΚΕ, τα οποία τα αποκρούει, ενώ εκεί όπου υπάρχει ένα ευήκοον ους, τουλάχιστον φαινομενικά, το ΠΑΣΟΚ λέει ότι ακόμα κι αν κερδίσω την αυτοδυναμία, εγώ θα κάνω πρόταση στον ΣΥΝ, εκεί να υπάρχει μια διαφορετική μεταχείριση. Μήπως τελικά, επειδή είναι σε μια φάση προβλημάτων το ΠΑΣΟΚ και έχει κάποιες απώλειες, εσείς έχετε επικεντρώσει τα πυρά σας εκεί για να μεγαλώσετε τη δεξαμενή σας και να διαπραγματευτείτε από καλύτερους όρους στη συνέχεια; ...

Λέτε -και το πιστεύω- ότι πολλοί, και μάλιστα οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, θα το θέλανε αυτό. Ίσως βλέπουν ότι αυτό είναι και ο μόνος δρόμος για μια «κάθαρση» ας πούμε, πολιτική εννοώ, του ΠΑΣΟΚ, για μια επανεμφάνισή του με ένα ριζοσπαστικό τρόπο στην πολιτική ζωή. Αλλά άνοιξα σήμερα τα «ΝΕΑ». Είδα τη συνέντευξη του κ. Γ. Παπανδρέου, την εμμονή στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Τι φερεγγυότητα θα είχα εγώ προσωπικά, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι μας όταν έχουμε υπάρξει πολιτικοί πρωταγωνιστές μιας μεγάλης μάχης που σφράγισε την ελληνική κοινωνία όλη την περασμένη χρονιά γύρω από τα δημόσια πανεπιστήμια, να λέγαμε ότι, ναι, μπορούμε να τα βρούμε και να κάτσουμε γιατί έτσι θα κάνουμε κυβέρνηση και έτσι θα έχουμε καρέκλες.

Ας το καταλάβουν αυτό οι φίλοι και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ. Το εμπόδιο είναι πια ότι είναι πολύ μεγάλες οι προγραμματικές διαφορές, και όχι μόνο σε ένα σημαντικό τομέα, όπως είναι τα Πανεπιστήμια. Είναι σε πάρα πολλά ζητήματα, όπως είναι τα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων, τα θέματα του ΟΤΕ, τα θέματα της Ολυμπιακής, τα θέματα του Ασφαλιστικού, τα θέματα του χωρισμού εκκλησίας και κράτους, όπου, δυστυχώς, με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ βρισκόμαστε σε άλλη όχθη. Μπορούμε όμως να βρεθούμε στην ίδια όχθη με όλους αυτούς τους οπαδούς που κρατάνε αξίες, συνθήματα, θέσεις ριζοσπαστικές μέσα στη ψυχή τους.

-    Επειδή έχει μπροστά του συνέδριο το ΠΑΣΟΚ.. Αν προκύψει απ΄ αυτό το συνέδριο ένα πολιτικό πλαίσιο το οποίο, αν μη τι άλλο, σηκώνει συζήτηση μεταξύ των κομμάτων, αυτό θα το δείτε; ...

Δεν μπορεί κανείς να αποκλείει κανέναν σε θεωρητικό επίπεδο. Όμως, επειδή θέλω να είμαι πρακτικός, επειδή έχω δει τις θέσεις για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επειδή είδα το προηγούμενο συνέδριο, επειδή βλέπω τις συζητήσεις που γίνονται κι επειδή είδα και τη σημερινή συνέντευξη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, σας λέω ότι, επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να κάνουμε πολιτική, σας λέω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο.

-     Αρα αυτό που καλείτε είναι τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, που βλέπει σε μια άλλη προοπτική, να εγκαταλείψει την κάλπη του ΠΑΣΟΚ και να έρθει στη δικιά σας...

Δεν υπάρχουν κάλπες με ιδιοκτησία. Γιατί λίγο-πολύ φαίνεται ότι ο ένας επιτίθεται στον άλλον να του φάει τον κόσμο. Δεν είναι έτσι. Εμείς σεβόμαστε το κάθε κόμμα με τις δυσκολίες του. Έχουμε περάσει κι εμείς μεγάλες δυσκολίες στο παρελθόν. Του ευχόμαστε να βρει το δρόμο του.

Αυτό που ζητάμε εμείς είναι μια συσπείρωση πάνω στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και με δυνάμεις που έρχονται από τον σοσιαλιστικό χώρο. Μία συσπείρωση η οποία γίνεται με μια ταχύτητα που κι εγώ ο ίδιος, που είμαι από τους αισιόδοξους, δεν την περίμενα. Δεν περίμενα τέτοια ταχύτητα και τέτοια δυναμική, όπως αυτή που παρουσιάζεται.

-    Εκτός από χαρά, σας προκαλεί και άλλα συναισθήματα αυτή η ταχύτητα;..

Άγχος και μια αίσθηση ευθύνης. Και με επαναφέρει σ΄ αυτό που είχα δηλώσει αμέσως μετά τις εκλογές, που είχαμε ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα, ίσως όχι θεαματικό, αρκετά καλό αποτέλεσμα όμως, που είχα πει ότι ξέρω ότι είμαστε υπό δοκιμή. Δεν κρύβω ότι, ναι, δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοια εμπιστοσύνη κα σε τέτοια ελπίδα, σε μια κοινωνία μάλιστα που βρίσκεται σε κρίση και υπάρχει ένα άγχος το οποίο πιστεύω να μην μας καθηλώσει, να του δώσουμε μια δημιουργική έκφραση.

-    Φόβος να πάρουν τα μυαλά αέρα και να φουσκώσουν υπάρχει; ..

Πάντα υπάρχει. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε άνθρωποι. Αλλά, όταν το έχεις υπόψη σου, νομίζω ότι κάπως το περιορίζει. Και πιστεύω ότι υπάρχει μια αίσθηση σοβαρότητας και προβληματισμού στο χώρο μας σε σχέση μ΄ αυτά που γίνονται.

-    Πολλοί πιστεύουν ότι όλο αυτό το οποίο συμβαίνει και είναι πραγματικά εντυπωσιακό και πρωτοφανές για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα, έχει να κάνει μ΄ ένα μεγαλοφυές, όπως λένε κάποιοι, σχέδιο Αλαβάνου, ότι είναι ο εγκέφαλος που το είδε γρήγορα, το πίστεψε και το προώθησε και ότι πίσω απ΄ όλο αυτό βρίσκεται ο Αλαβάνος...

Τώρα, αν, μαζί με όλα αυτά που είπατε, παραστήσω και τον σεμνό, θα είναι ακόμα χειρότερη η εικόνα. Θέλω να σας πω ότι είναι αποτέλεσμα μιας καινούργιας συλλογικής δουλειάς και ενός τολμηρού ανοίγματος που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια, και στα κινήματα και στη νεολαία, το οποίο, με τους συμβατικούς όρους, δεν το συλλάμβανε κανείς εύκολα και νομίζω ότι φέρνει όλα αυτά τα αποτελέσματα.

Θα έλεγα, ,είναι μια δουλειά συλλογική, η οποία αγκαλιάστηκε και έδωσε ελπίδα στον κόσμο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.