Τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την στήριξη και αναβάθμιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης εξέθεσε το μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, Δ. Στρατούλης στην εισήγησή του στο συνέδριο του Economist:

«O ΣΥΡΙΖΑ προτείνει και προωθεί μια εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό οικονομική πολιτική για ανάπτυξη με κοινωνικές και οικολογικές προτεραιότητες. Για την πλήρη και σταθερή απασχόληση. Για τη συγκρότηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος καθολικής κοινωνικής προστασίας που να χρηματοδοτείται από μία προοδευτική δημοσιονομική μεταρρύθμιση: α)από την αύξηση των δημοσίων εσόδων, ως συνέπεια μιας δίκαιης και προοδευτικής φορολογικής μεταρρύθμισης, που θα ελαφρύνει την μισθωτή εργασία και θα ενισχύει την απασχόληση, β)από τον εξορθολογισμό και την μείωση των δαπανών για εξοπλισμούς, γ)από την αύξηση και τον αναπροσανατολισμό των δημόσιων δαπανών στην ενίσχυση της απασχόλησης, την αναβάθμιση της κοινωνικής προστασίας και την μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η προστασία και αναβάθμιση του ασφαλιστικού συστήματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη κατ΄ αρχή  με εξωγενείς παράγοντες σε σχέση με αυτό, που όμως το επηρεάζουν καθοριστικά:

• Με την ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση. Η αντιμετώπιση της ανεργίας και η επιδίωξη της πλήρους και σταθερής απασχόλησης μπορεί να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη και να δημιουργήσει πόρους ικανούς να στηρίξουν την δημόσια κοινωνική ασφάλιση.

• Με την δίκαιη κοινωνικά μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος.

• Με την προώθηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής κοινωνικής προστασίας.

• Με την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος.

Αυτές οι πολιτικές πρέπει να προχωρήσουν παράλληλα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ η δημόσια κοινωνική ασφάλιση αποτελεί μέρος ενός ολοκληρωμένου συστήματος κοινωνικής προστασίας, που θα εγγυάται σε όλους τους πολίτες ποιοτικές συνθήκες διαβίωσης με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Με βασικές συντεταγμένες την καθολικότητα και το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών του, τον αναδιανεμητικό ρόλο των παροχών του, την αποκέντρωση των λειτουργιών του, την ενεργό κρατική συμμετοχή στην χρηματοδότησή του.

Ένα από τα βασικά προβλήματα της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης  στη χώρα μας, είναι ότι λόγω της διαχρονικής αφαίμαξης των αποθεματικών της από τις κυβερνήσεις, το τραπεζικό σύστημα, τις επιχειρήσεις και από κάθε λογής κερδοσκόπους (άτοκες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρηματιστηριακός τζόγος, δομημένα ομόλογα κ.λ.π.) έχει στερηθεί και εξακολουθεί να στερείται από τους αναγκαίους πόρους, ώστε να διαφυλάξει και να αναβαθμίσει τα παρεχόμενα επίπεδα προστασίας στους ασφαλισμένους της.

Το θέμα της χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης είναι κατεξοχήν πολιτικό και εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ το συνδέουμε με τη γενικότερη πρότασή μας για ριζική αναδιανομή δικαιωμάτων και εισοδημάτων υπέρ της μισθωτής εργασίας και των αδύναμων οικονομικά και κοινωνικά στρωμάτων της κοινωνίας.

Για την αντιμετώπιση του κεντρικού προβλήματος της υποχρηματοδότησης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και την δημιουργία του αναγκαίου αποθεματικού για τη στήριξη και την αναβάθμισή της οι βασικές προτάσεις του ΣΥΝ είναι:

1. Επαναθέσπιση της υποχρεωτικής τριμερούς χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης (κλάδου κύριας σύνταξης και κλάδου υγείας) για το σύνολο των ασφαλισμένων. Με αναλογία - όσον αφορά την ασφάλιση της μισθωτής εργασίας - 2/9 από τους εργαζόμενους, 3/9 από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και 4/9 από τους εργοδότες. Για την επικουρική και την εφ άπαξ ασφάλιση, θα πρέπει να ισχύσει η διμερής χρηματοδότηση από εργοδότες και εργαζόμενους.

Οι εισφορές και στις δύο περιπτώσεις να υπολογίζονται επί όλων των καταβαλλόμενων αποδοχών.

Για τους αυτοαπασχολούμενους οι πόροι της κοινωνικής ασφάλισής τους να προέρχονται κατά 6/9 από τους ασφαλισμένους και κατά 3/9 από το κράτος.

2. Αξιοποίηση των διαθεσίμων και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών οργανισμών με βάση κριτήρια ασφαλούς και εγγυημένης απόδοσης μακριά από την λογική του χρηματιστηριακού ή άλλων μορφών τζόγου.

3.  Είσπραξη πόρων που διαφεύγουν ή υποκλέπτονται.

Η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή μπορούν και πρέπει να καταπολεμηθούν με την πλήρη μηχανοργάνωση των ασφαλιστικών ταμείων για την άμεση βεβαίωση και είσπραξη των ασφαλιστικών εισφορών. Με την ενίσχυση με προσωπικό, μέσα και πόρους των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων προκειμένου να γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι. Με τη νομιμοποίηση παρέμβασης και ελέγχου μέσα στις επιχειρήσεις και στα εργοτάξια των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των εργαζομένων. Με την κατάργηση των χαριστικών ρυθμίσεων για τους κακοπληρωτές εργοδότες. Με την αυστηροποίηση των ποινών σε όσους χρησιμοποιούν ανασφάλιστη εργασία και την υποχρεωτική αναδρομική ασφάλιση με δαπάνη του εργοδότη για όσο διάστημα ο εργαζόμενος είναι ανασφάλιστος. Με τη δημοσιοποίηση των ονομάτων των μεγάλων οφειλετών προς το ΙΚΑ. Με την απλούστευση και κωδικοποίηση του περίπλοκου νομικού και διοικητικού ασφαλιστικού πλαισίου και την απλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, με την θεσμοθέτηση ασφαλιστικού μητρώου για όλους τους πολίτες.

Επίσης, σημαντικά έσοδα μπορούν να προκύψουν από την πλήρη ασφάλιση ανασφάλιστων ή μερικώς ασφαλισμένων τμημάτων των εργαζομένων (αλλοδαποί, άτυπες - αδήλωτες ή ελαστικές μορφές απασχόλησης, προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης ανέργων, όπως τα stage). Από την ενίσχυση των θέσεων εργασίας πλήρους, σταθερής και ασφαλισμένης εργασίας και τον περιορισμό των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Η είσπραξη ενός ευρώ από ένα ταμείο ασφάλισης πρέπει να θεωρείται εξίσου σημαντική με την είσπραξη ενός ευρώ από το Φ.Π.Α.

4. Η αποπληρωμή των χρεών τόσο του κράτους (12 δις ευρώ) όσο και των ιδιωτών (3,2 δις ευρώ) προς την κοινωνική ασφάλιση είναι ζήτημα πολιτικής αλλά και ηθικής προτεραιότητας.

5. Νέοι πόροι από τη φορολογία του κεφαλαίου

Επιπρόσθετα, η δημόσια κοινωνική ασφάλιση θα πρέπει να στηριχτεί και με νέους πόρους αφενός για να καλυφθούν σταδιακά οι απώλειες των αποθεματικών της από τη διαχρονική αφαίμαξή τους και αφετέρου για να αυξηθούν δραστικά οι συντάξεις και κυρίως οι κατώτερες, καθώς και για να αναβαθμιστούν οι παροχές των κλάδων υγείας.

Οι νέοι πόροι θα πρέπει να προέλθουν από τη φορολογία όσων επωφελήθηκαν από τη διαχρονική αφαίμαξη των αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης. Συγκεκριμένα από:

• Τη φορολόγηση των μερισμάτων από μετοχές και άλλων κινητών αξιών. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που δεν φορολογεί τα εισοδήματα φυσικών προσώπων που προέρχονται από μερίσματα μετοχών και άλλες κινητές αξίες. Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης επιβάλλουν  συντελεστή  φορολογίας  στα εισοδήματα κεφαλαίου που κυμαίνεται από 15% έως 48%.

• Τα έσοδα που θα προκύψουν από την αύξηση της ειδικής φορολογίας που επιβάλλεται στις συναλλαγές μετοχών στο χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, από 3 τοις χιλίοις στο 6 τοις χιλίοις που ήταν παλιότερα.  

• Το 50% των προστίμων που επιβάλλονται για φοροδιαφυγή κατά τους φορολογικούς ελέγχους.

• Το 50% των προστίμων που επιβάλλονται  από το Υπουργείο Εμπορίου ή από την Αρχή Ανταγωνισμού για περιπτώσεις αισχροκέρδειας ή δημιουργία καρτέλ σε βάρος των εργαζομένων.
• Την πρόσθετη ειδική φορολόγηση όλων των επιχειρήσεων με δραστηριότητα γύρω  από τα τυχερά παιχνίδια.
• Ειδική φορολόγηση της ποντοπόρου ναυτιλίας για ενίσχυση του ΝΑΤ.

• Τη  φορολόγηση των εισοδημάτων  που παράγονται  από την περιουσία της Εκκλησίας, τα οποία μετά το 2004 είναι παντελώς αφορολόγητα.
• Τη φορολόγηση της Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ). Τα «αδέσποτα» ακίνητα -όσα δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος να τα κληρονομήσει- που περιέρχονται μέχρι σήμερα στο Κράτος να αποδίδονται στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση.
• Την πρόσθετη ειδική φορολόγηση επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες επωφελούνται σημαντικά από τα ασφαλιστικά Ταμεία. Τα ασφαλιστικά  Ταμεία δεν διεκδικούν δαπάνες από τις ασφαλιστικές εταιρείες, όταν π.χ. σε περίπτωση ατυχήματος πελάτης ασφαλιστικής εταιρείας που από το συμβόλαιο του έχει δικαίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στον ιδιωτικό τομέα, κατά κανόνα προτιμάει να απευθυνθεί  στα δημόσια νοσοκομεία, όταν είναι ασφαλισμένος  και σε κάποιο δημόσιο ασφαλιστικό φορέα.

• Ένα τμήμα των ποσών που θα εξοικονομηθούν από τη μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών.

Τις προτάσεις μας αυτές τις καταθέτουμε για διάλογο και διεκδίκηση στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, είμαστε αντίθετοι με το πακέτο των κυβερνητικών μέτρων που οδηγεί σε μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας και ασφαλιστικών εισφορών και στηρίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων για τη θωράκιση και την ενίσχυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, για κατάργηση των ασφαλιστικών διακρίσεων σε βάρος των νέων και των όποιων άλλων αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων μετά το 1992 και για ουσιαστική αύξηση των συντάξεων, κυρίως των κατώτερων και των παροχών των κλάδων υγείας».